Een jaar geleden was er verdriet...

Een jaar schreef ik een blogpost over verdriet.
Een jaar geleden was ik plots geen kleinkind meer.
Alsof er een stukje werd weggenomen.
En ik een stukje kind-zijn verloor.
Zo voelde het een beetje.

We zijn nu een jaar verder.
Verdriet wordt minder maar gaat nooit helemaal weg.
Op dagen zoals vandaag komt het dan nog even terug.
Dan zijn de mensen om wie je geeft nog net iets meer in je gedachten.
Niet alleen mijn oma maar ook mijn ouders, broers, tantes, nonkels, nicht,...
Want ik weet dat zij ook op een dag als deze misschien net iets minder vrolijk opstaan.
Dat het dan net iets harder prikt dan anders.

We zijn een jaar verder maar oma Paula is nog sterk aanwezig.
Haar foto staat nog op de kast en de kinderen weten nog heel goed wie ze is.
Zelfs Eli legt nog steeds de link tussen oma Paula, Luka en Kuki.
Ook ik kijk vaak terug naar alle mooie momenten.
Naar de kermissen met koude schotels, de vlaaien zoals alleen zij ze kon maken,...

Op dagen als vandaag komen ook mijn andere grootouders nog iets meer in mijn gedachten.
Dan denk ik automatisch ook terug aan pépé Marcel met zijn kunst om de lekkerste frikadellen te bakken.
Of mémé Poldine die de koningin van tong in madeirasaus was en de mooiste dingen kon haken.
Mijn pépé Oscar heb ik helaas zelf nooit gekend maar van de verhalen die ik hoorde was het ook een exemplaar uit de duizend.
Dan doet het vandaag allemaal net een beetje meer pijn.
Maar ook weer niet.
Ik kan namelijk in alle eerlijkheid zeggen dat jullie mijn leven rijker hebben gemaakt.
En dat ik de grootste gelukzak ben geweest dat ik jullie in mijn leven heb gehad.
Daar kan ik alleen maar om glimlachen met een traantje bij.

De verbouwingen: de eetkamer komt...

Vandaag komt ze aan, onze nieuwe eetkamer.
Voor ons nieuw maar eigenlijk niet echt.
We gingen in de kringloopwinkel op zoek naar een geschikte buffetkast voor onze keuken.
Bij ons bezoekje aan de kringwinkel in Aalst zagen we het ideale exemplaar.
De buffetkast was een onderdeel van een mooie eetkamer.
En dus leveren ze vandaag onze buffetkast, eettafel en vitrinekast.
Nu enkel nog schilderen met krijtverf en een deeltje van onze 'nieuwe' keuken is klaar.
Ik ga me de komende weken verdiepen in het meubels 'pimpen' met krijtverf.
Alle tips zijn meer dan welkom.

De voorbije weken lieten we vooral andere mensen werken.
De dakwerker kwam het dak leggen.
Eindelijk droog!
Ook de nieuwe verwarmingsketel werd geïnstalleerd.
Eindelijk terug warm water!
De ramen werden opgemeten en worden geleverd eind september/begin oktober.
En dan zitten we eindelijk helemaal droog en warm.
Dan kunnen we ook beginnen met de binnenafwerking.

Ondertussen begin ik steeds meer fan te worden van onze nieuwe, oude keuken.
We maken er stilletjes aan helemaal onze keuken van.
Het voelt echt aan als een ruimte die we zelf 'creëren'.
Toch komen er ook hier heel wat moeilijke keuzes bij kijken.
Keuzes waar we onzeker van worden.
Welke vloertegels, wandtegels, lampen, hoeveel stopcontacten, welke kleur verf,...
Ik blijf steeds twijfelen en het is moeilijk om steeds het totaalplaatje in gedachten te houden.
Ik heb wel al leuke vloertegels gezien maar passen die dan wel in het geheel?
En ondertussen blijven je budget bewaken.
Ik heb ook al heel wat tweedehandswebsite afgespeurd naar tegeltjes en behangpapier.
Maar we vinden niet onmiddellijk wat we zoeken of het blijkt even duur als nieuw aankopen.
Geen eenvoudige taak.
Ervaren interieurspecialisten en verbouwers: laat gerust tips achter.
Ik blijf ondertussen pinterest afspeuren naar leuke ideetjes.

Nog een oproepje.
Voor onze badkamer willen we ook een oud meubelstuk een nieuw leven geven.
Daarvoor zijn we op zoek naar een oude (eiken) dressoir met spiegel en marmeren blad.
Liefst in goede staat en breder dan 1m20.
Ken je iemand die een exemplaar verkoopt?
Laat het me zeker weten.

Wanneer je plots 'mevrouw' bent...

Het gebeurde de voorbije weken drie keer.
Zo plots uit het niets.
"Mevrouw, heeft u soms een zakdoekje?"
"Kan u me de weg wijzen, mevrouw?"
"Dag mevrouw, weet jij soms waar ik..."

Ik heb geen idee wat er plots anders is.
Ik heb ook eens goed in de spiegel gekeken en zie geen merkbare veranderingen of eerste rimpels.
Opeens spreken voorbijgangers me aan met mevrouw.
Vroeger was het gewoon aanspreken zonder dat woordje erbij.
En nu is het er plots.
Ik heb geen idee waarom maar ik kreeg er toch even de kriebels van.

Ik voel me namelijk nog geen 'mevrouw'.
Toch niet helemaal.
Ik sta al met één been in het 'mevrouw-zijn'.
Het deeltje dat verantwoordelijk is en een goede moeder wil zijn.
Het onderdeel van mij dat weet dat ik geen 'shit' mag roepen wanneer ik mijn knie stoot (Let op! De kinderen kunnen het horen!).
De flink werkende mevrouw die verstandige keuzes (probeert) te maken.

Het andere been wil nog niet mee.
Ik wil namelijk nog helemaal geen 'mevrouw' zijn.
Ik wil graag nog eens op café gaan of naar een concert.
En af en toe de domste keuzes maken: glitterschoenen!
Soms mijn huis even vuil laten omdat ik er even geen zin in heb, lekker opstandig zijn.

Ik weet dat de beleefdheidsvoorschriften mensen opdragen om me 'mevrouw' te noemen.
Ik zocht het even op en mevrouw is een beleefdheidsvorm vaak voor een getrouwde of volwassen vrouw.
Nu beleefd zijn kan ik alleen maar aanmoedigen.
Het getrouwde aspect kan ik ook niet echt meer ontkennen met die ring rond mijn vinger en drie kerels die me overal achtervolgen.
Maar van dat volwassen aspect ben ik nog niet zo zeker.
Laat die beleefdheidsaanspreking dus af en toe maar zo.
Ik blijf soms nog 'shit' roepen als ik mijn knie stoot.
Om me nadien te excuseren bij mijn kinderen en te duiden dat het een slecht woord is.
Ik blijf nog even 'bijna-mevrouw'.

Zeven redenen waarom je Den Haag moet bezoeken

Wij gingen een maand geleden voor het eerst in vier jaar met zijn tweetjes nog eens op citytrip.
Een beetje onwennig zo voor het eerst zonder onze twee kleine mannen.
De eerste uren gingen alle gesprekken onvermijdelijk over de kinderen.
Maar na het ontdekken van Den Haag en Delft viel alles op zijn plooi.
Dan ging maar de helft van de gesprekken meer over de kinderen.
Het weekend deed deugd en ik kan iedereen een bezoekje aan Den Haag aanraden.
Ik geef je hier alvast zeven redenen waarom Den Haag een bezoekje waard is.

1. Een stad met groen: Den Haag is een mix van moderne gebouwen, herenhuizen en stukjes verborgen, groene oases. Wij gingen s' avonds een wandeling maken in de paleistuin. Een bruisende plaats vol picknickende gezinnen, spelende kinderen,... Mooi om zo'n plekjes te zien midden in de stad. (Ook het paleis is mooi om eens langs te wandelen).
2. Bereikbaarheid: In de stad zelf kan je je heel vlot verplaatsen met het openbaar vervoer. De grootste bezienswaardigheden zijn ook vlot te voet bereikbaar. Wij slenterden rustig de stad door omdat we daar van houden. Dan kunnen we alles zien en moeten we ons even niet haasten. Den Haag zelf kan je ook vlot bereiken met de trein of auto. Parkeren is wel duur in de stad.
3. Musea: We bezochten op twee dagen tijd drie musea. Dat is echt uitzonderlijk voor ons. Meestal blijft het bij eentje. Maar er was zoveel te zien! We bezochten in Den Haag  het Eschermuseum en het Mauritshuis. Beiden zijn aanraders. Van stijl helemaal anders maar zowel door de kunst die er aan de muren hangt als de gebouwen waarin de kunst hangt de moeite waard om te bezoeken! In Delft bezochten we het Vermeercentrum. Ik heb zelf een zwak voor Vermeer dus een bezoekje aan dit museum was logisch. Ook al hangen er geen originele werken aan de muur (enkel reproducties) toch is de audiotour de moeite waard om meer inzicht te krijgen in het leven en werk van Vermeer.
4. Delft: de eerste dag in Den Haag brachten we een bezoekje aan Delft. Ik wou het stadje altijd al eens bezoeken omdat mijn oma hield van Delfts blauw. Uit nostalgie en om te zien waar dat Delfts blauw vandaan kwam, bezochten we Delft. Ik werd er onmiddellijk verliefd op. Klein maar fijn, ik zou het niet anders kunnen omschrijven. Met leuke plekjes om te ontdekken, schilderachtige grachten, een groot marktplein en de talrijke kaaswinkels. Dit plekje bezit een overdosis charme en moet je zeker eens bezoeken.
5. Winkels: Ik beken: ik winkel graag en zeker als ik op reis/citytrip ben. En dan kom je in Den Haag terecht en denk je "Bingo"! Een grote winkelstraat met De Bijenkorf, Marks & Spencer, Hema, Mediamarkt,... een hele reeks grote namen en merken in een straat waar je voldoende ruimte hebt om te wandelen. En dan moet je nog de kleinere zijstraatjes ontdekken met kleinere en grotere merken. Ik heb niet alle winkelstraten kunnen zien en ben van plan om nog eens terug te gaan.
6. Eten: als het eten lekker is dan is de kans groot dat je reis een voltreffer was. En wat hebben wij lekker gegeten in Den Haag. Leuke conceptstores, koffiebars, restaurants,... je kant het er allemaal vinden. We aten bagels bij Bagels & Beans, afternoon tea in de tuin van heden, tapas, een taartbordje bij Kek,... Stuk voor stuk gezellige locaties met heerlijk eten. Vakantiegevoel: check.
7. Strand: het stralende zonnetje lokte ons naar het strand van Scheveningen. Zon, zee en strand op enkele minuten rijden van de stad, daar kan je niet aan weerstaan. Toegegeven, voor mij was het iets te druk. De dijk is bezaaid met winkels en restaurants. Ook het eerste gedeelte strand is volledig ingepalmd door beachbars wat het zicht op zee haast volledig wegneemt. We maakten een klik in ons hoofd en gingen bij één van de beachbars een cocktail drinken. Vakantiegevoel: dubbel check.

Wij kwamen met opgeladen batterijtjes terug thuis.
Klaar om er opnieuw in te vliegen met onze twee kleine kerels.
En met het plan om zeker nog eens terug te gaan naar Den Haag.
Ik wil volgende keer zeker nog een begeleide rondleiding doen in het Vredespaleis.
Heb jij nog andere uittips voor Den Haag en omstreken?
Laat maar weten!