Ik heb tijd genomen.
Het kon niet anders.
Het was de enige manier om mijn draai opnieuw te vinden.
Ik ben nog niet opnieuw de oude.
En ik weet ook niet of dat ooit nog helemaal opnieuw zo zal worden.
Daar heb ik ondertussen vrede mee.

Sinds ik de foto van de protheses in mijn nek gezien heb, ben ik wat rustiger.
Alles gaat de goede kant op.
Ik heb nog weinig bewegingsvrijheid in mijn nek.
Nog 30 …