Afscheid van de kleuterschooltijd
Eli ligt languit in ons bed. Om eerlijk te zijn niet languit maar eerder dwars over alle hoofdkussens heen. Ik probeer uit te vinden hoe ik in godsnaam nog een plaatsje voor mezelf kan opeisen. Terwijl ik daar sta, overvalt het me. Hij is zo groot geworden. Letterlijk want hij groeit meer dan een centimeter per maand de laatste tijd maar ook figuurlijk. Vandaag ging hij voor het eerst met de klas een half dagje kennismaken met het eerste leerjaar. Hij kwam na school enthousiast de woonkamer binnengelopen en vertelde wie zijn juf was, welke kindjes nog in zijn klas zullen zitten, hoe de banken eruit zagen en dat hij al eventjes stil was geweest. Vooral van dat laatste was ik, als ouder van een enthousiast spraakwatervalletje, onder de indruk. Volgend jaar hebben we dus geen kleuters meer in huis. En daar word ik net iets emotioneler van dan verwacht. De voorbije dagen heb ik al vaak teruggekeken naar de foto's van de eerste schooldag van Eli. Hij liep hand in hand met zijn broer di
